باورنکردنی اما واقعی: گنج سکه‌های ۷۰۰ ساله از وسط خیابان پیدا شد!

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایونا به نقل از فرادید، برخی از این سکه ها به صورت دسته های استوانه ای کشف شده اند که نشان می دهد پیش از قرار گرفتن در یک کیسه پارچه ای، با دقت کنار هم چیده شده بودند. در کنار این دسته ها، چند سکه به صورت جداگانه نیز داخل کیسه بوده اند. سپس دهانه کیسه را محکم بسته بودند تا سکه ها در جای خود باقی بمانند و آن را در عمق کم یکی از خیابان های اصلی که بازار شهر را به یکی از دروازه های آن متصل می کرد، دفن کرده بودند.

سکه های براکتئات سیلزیایی تنها از یک طرف روی ورقه ای نازک از نقره ضرب می شدند، به طوری که نقش برجسته ای روی یک طرف ایجاد می کردند که همان نقش به صورت فرورفته در پشت سکه دیده می شد. این سکه ها دارای درصد بالایی از مس بودند، به همین دلیل اکنون سطح آن ها رنگ سبز زنگ زده ای دارد.

این سکه ها به دلیل خلوص پایین فلزات گرانبها و فرسایش پذیری زیاد، در زمان خودشان ارزش کمی داشتند. فرمانروایان اغلب این سکه ها را جمع آوری و با سکه های جدید جایگزین می کردند تا ارزش سکه هایی را که به سرعت افت می کرد احیا کنند.

مرکز تاریخی شهر اشپروتاوا اکنون در حال تجربه یک پروژه نوسازی گسترده است که شامل بازسازی زیرساخت های ارتباطی، ایجاد مسیرهای دوچرخه سواری که به ایستگاه دوچرخه منتهی می شود، بازسازی ساختمان شهرداری، دبیرستان، اداره پلیس و دو کلیسای تاریخی است. این فعالیت ها زیر نظر باستان شناسان انجام می شود، زیرا شهر قرون وسطایی اشپروتاوا در جریان جنگ جهانی دوم تقریباً به طور کامل ویران شد و تخمین زده می شود که 90 درصد آن نابود شده باشد، به همین دلیل بقایای باستانی زیر خاک از اهمیت زیادی برخوردارند.
تا کنون عمده یافته های باستان شناسی مربوط به بقایای زیرزمینی خانه های آپارتمانی قرن نوزدهمی بوده اند که پس از تخریب دیوارهای قرون وسطایی ساخته شدند، اما آثار قدیمی تری نیز کشف شده اند؛ از جمله بخش هایی از یک پل قرن پانزدهمی، قطعاتی از دیوار شهر متعلق به اوایل قرن چهاردهم، بقایای یک برج و بخشی از یک دروازه قرون وسطایی.

آنچه به این سکه ها اهمیت ویژه ای می دهد، تاریخ ضرب آن هاست. اشپروتاوا در حدود سال 1000 میلادی به عنوان یک سکونتگاه کوچک ثبت شد و در سال 1260 حقوق شهری و در سال 1304 کامل ترین حقوق شهروندی را دریافت کرد. دیوارهای دفاعی این شهر توسط کنراد یکم، دوک سیلزیایی از خاندان پییاس، پس از اعطای عنوان «شهر» به اشپروتاوا ساخته شد؛ بنابراین این سکه ها دقیقاً در زمانی ضرب شده اند که شهر به شکوفایی اولیه خود رسیده بود.