به گزارش خبرنگار فناوری ایونا به نقل از ایسنا؛ ماموریت پیشگامانه دراگون‌فلای (Dragonfly) ناسا با پشت سر گذاشتن یک مانع کلیدی، گام مهمی در راستای پرتاب برنامه‌ریزی شده در سال ۲۰۲۸ به سوی تایتان (Titan)، بزرگ‌ترین قمر سیاره زحل، برداشت.
تایید طراحی روتورکرافت هسته‌ای دراگون‌فلای برای جستجوی حیات در تایتان
به گزارش اسپیس، ناسا اعلام کرد که دراگون‌فلای، یک روتورکرافت هسته‌ای به اندازه یک خودرو که با هدف بررسی پتانسیل تایتان برای میزبانی از حیات فرازمینی طراحی شده است، با موفقیت از مرحله بررسی انتقادی طراحی خود عبور کرده است. در بیانیه ناسا آمده است که این دستاورد مهم به معنای تایید نهایی طراحی، ساخت، ادغام و برنامه‌های آزمایشی این ماموریت است و اکنون تمرکز اصلی بر ساخت خود فضاپیما معطوف خواهد شد.
اهمیت مطالعه تایتان برای کشف حیات فرازمینی علیرغم تاخیرها و هزینه‌های ماموریت
ماموریت ۳.۳۵ میلیارد دلاری دراگون‌فلای در سال ۲۰۱۹ توسط ناسا انتخاب شد و در حال حاضر طراحی و ساخت این روتورکرافت توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز (Johns Hopkins APL) در مریلند و تحت رهبری الیزابت ترتل (Elizabeth Turtle) پژوهشگر این آزمایشگاه در حال انجام است. اگرچه این ماموریت با تاخیرها و افزایش هزینه‌ها مواجه شده است، اما مطالعه دقیق تایتان به دلیل پتانسیل بالای آن برای میزبانی از اشکال حیات بیگانه، از اولویت ویژه‌ای برای دانشمندان برخوردار است.
برنامه‌ریزی برای پرتاب در سال ۲۰۲۸ و سفر هفت‌ساله به منظومه زحل
بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده، ماموریت دراگون‌فلای در ژوئیه سال ۲۰۲۸ با استفاده از موشک فالکون هوی (Falcon Heavy) متعلق به شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا به فضا پرتاب خواهد شد. این روتورکرافت پس از یک سفر تقریباً هفت‌ساله در اعماق فضا به سوی منظومه زحل حرکت خواهد کرد تا هدف مطالعه بیش از سه سال مناطق مختلف و سرد سطح تایتان را محقق سازد.
اهداف علمی دراگون‌فلای: ارزیابی زیست‌پذیری و جستجوی نشانه‌های حیات در تایتان
دراگون‌فلای که به مجموعه‌ای از دوربین‌ها، حسگرها و نمونه‌بردارها مجهز شده است، به ارزیابی دقیق زیست‌پذیری تایتان خواهد پرداخت و به دنبال یافتن شواهد شیمیایی پیش‌زیستی و نشانه‌های احتمالی وجود حیات در این قمر اسرارآمیز خواهد گشت.
ویژگی‌های منحصر به فرد تایتان: جو متراکم، دریاچه‌های متان و اقیانوس زیرسطحی
تایتان بزرگ‌ترین قمر زحل و دومین قمر بزرگ در کل منظومه شمسی پس از گانیمد (Ganymede) قمر مشتری محسوب می‌شود. جو متراکم و مه‌آلود تایتان سطحی را پوشانده است که شامل تپه‌های شنی هیدروکربنی و دریاچه‌های متان مایع است. دانشمندان بر این باورند که در زیر پوسته یخی این قمر، یک اقیانوس وسیع از آب شور وجود دارد که احتمال وجود حیات در تایتان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
نقش ماموریت‌های پیشین در شناخت تایتان و چشم‌انداز دراگون‌فلای
در سال ۲۰۰۵، ماموریت کاسینی (Cassini) ناسا کاوشگر هویگنس (Huygens) ساخت آژانس فضایی اروپا را با موفقیت بر سطح تایتان فرود آورد و اطلاعات ارزشمندی را درباره این قمر غول‌پیکر به زمین ارسال کرد. در صورت موفقیت، ماموریت دراگون‌فلای این پتانسیل را دارد که درک ما را از چگونگی پیدایش و امکان وجود حیات در سایر نقاط منظومه شمسی به طور اساسی متحول سازد.
کلیدواژه‌ها: دراگون‌فلای، ناسا، تایتان، قمر زحل، روتورکرافت هسته‌ای، جستجوی حیات، الیزابت ترتل، آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز، فالکون هوی، اسپیس‌ایکس، زیست‌پذیری، شیمی پری‌بیوتیک، نشانه‌های حیات، جو تایتان، دریاچه‌های متان، اقیانوس زیرسطحی، ماموریت کاسینی، کاوشگر هویگنس
