سعید مهری، هافبکی که با سابقه بازی در استقلال و پیوستن به پرسپولیس در انتقالی پرحاشیه لقب "یاغی" را یدک کشید، شروعی طوفانی در تیم جدیدش داشت و با گرفتن پنالتی پیروزیبخش در دربی رفت، به یک قهرمان موقت برای هواداران سرخ تبدیل شد. اما این درخشش زودهنگام، تنها نقطه عطف حضور او در پرسپولیس بود و مهری علیرغم بازی زیر نظر سه سرمربی مختلف، هرگز نتوانست جایگاه ثابتی در ترکیب اصلی پیدا کند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایونا به نقل از ورزش سه , سعید مهری، هافبک ۲۹ ساله، در هفته پنجم فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴ به عنوان آخرین خرید تابستانی پرسپولیس به این تیم پیوست و جای سینا اسدبیگی را گرفت. این انتقال اما با حرف و حدیثهای زیادی همراه بود؛ مهری که سابقه بازی در استقلال را داشت، به عنوان جدیدترین یاغی فوتبال ایران شناخته شد. استقلال که با سر و صدای زیاد رامین رضاییان را جذب کرده بود پرسپولیس را وادار کرد سمت بازیکنان سابق استقلال برود.
او در اولین بازی خود با پیراهن پرسپولیس، در دربی حساس مقابل استقلال به میدان رفت و با گرفتن یک پنالتی از رامین رضاییان در دقیقه ۹۰، نقش کلیدی در پیروزی ۱-۰ تیمش با گل کنعانی ایفا کرد. این لحظه، هواداران پرسپولیس را به آینده او امیدوار کرد، اما این درخشش، تنها لحظه اوج مهری در پرسپولیس باقیماند.
با وجود شروع امیدوارکننده، سعید مهری هیچگاه نتوانست جایگاه ثابتی در ترکیب پرسپولیس پیدا کند. او که زیر نظر سه سرمربی مختلف، خوان کارلوس گاریدو، کریم باقری (به عنوان سرمربی موقت) و اسماعیل کارتال، بازی کرد، در طول فصل در سایه ماند. مهری در لیگ برتر تنها در ۱۶ بازی به میدان رفت که ۱۱ بار به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و در ۴ بازی قبل از دقیقه ۹۰ تعویض شد. او فقط یک بار ۹۰ دقیقه کامل در زمین حضور داشت. تأثیرگذاری او در این فصل به همان پنالتی دربی و یک پاس گل در بازی مقابل فولاد خوزستان خلاصه شد؛ آماری ناامیدکننده برای هافبکی که انتظار میرفت با تجربهاش، میانه میدان پرسپولیس را متحول کند.
حالا باید دید با وجود این آمار و فصلی ناامید کننده، سعید مهری چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد. فعلا که در این هفتههای کارتال، عنایت زاده جوان را به همه هافبکهای باتجربه ترجیح داده است.
به گزارش ایونا نیوز ، داستان حضور سعید مهری در پرسپولیس، روایتی از یک انتقال پر سر و صدا و یک شروع طوفانی است که در نهایت به فصلی کمفروغ و نیمکتنشینی ختم شد. هافبک 29 سالهای که با لقب "یاغی بیحاشیه" از استقلال به پرسپولیس پیوست، علیرغم درخشش تعیینکننده در اولین بازیاش، یعنی دربی رفت پایتخت، هرگز نتوانست جایگاه ثابتی در ترکیب پرستاره سرخها پیدا کند و به نظر میرسد اوج حضور او در این تیم، به همان یک بازی حساس خلاصه شد.
پیوستن سعید مهری به پرسپولیس در هفته پنجم فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴، به عنوان آخرین خرید تابستانی این تیم و جایگزین سینا اسدبیگی، با حواشی و واکنشهای زیادی همراه بود. عبور یک بازیکن، به خصوص در سالهای اخیر، از یکی از دو قطب اصلی فوتبال ایران به دیگری، همواره حساسیتبرانگیز بوده و مهری نیز با توجه به سابقه بازی در استقلال، بلافاصله لقب "یاغی" جدید فوتبال ایران را به خود گرفت. این انتقال در شرایطی رخ داد که باشگاه استقلال پیش از آن با جذب پر سر و صدای رامین رضاییان، بازیکن سابق و محبوب پرسپولیسیها، رقیب سنتی را به نوعی به واکنش واداشته بود و شاید همین امر، مدیران پرسپولیس را به سمت مذاکره و جذب بازیکن سابق استقلال سوق داد تا پاسخی به اقدام رقیب داده باشند. مهری در این میان، بازیکنی بود که با وجود تواناییهای فنی، در استقلال نیز جایگاه کاملاً ثابتی نداشت و شاید به دنبال فرصتی برای اثبات خود در تیمی دیگر بود.
نقطه عطف حضور مهری در پرسپولیس، درست در اولین بازی او با پیراهن این تیم رقم خورد. او در حساسترین بازی فصل، دربی پایتخت مقابل تیم سابقش، استقلال، به میدان رفت. در حالی که بازی با تساوی بدون گل رو به پایان بود، در دقیقه ۹۰، مهری با حرکتی در محوطه جریمه استقلال، خطای پنالتی از رامین رضاییان گرفت – تقابلی نمادین بین دو بازیکنی که مسیر معکوس را بین دو باشگاه طی کرده بودند. این پنالتی توسط محمدحسین کنعانیزادگان به گل تبدیل شد تا پرسپولیس با نتیجه ۱-۰ پیروز دربی شود. این عملکرد درخشان و گرفتن پنالتی سه امتیازی در اولین بازی و آن هم در دربی، انتظارات را از مهری به شدت بالا برد و هواداران پرسپولیس امیدوار شدند که یک مهره کلیدی و تاثیرگذار را در میانه میدان به خدمت گرفتهاند. به نظر میرسید مهری آمده تا پاسخ محکمی به جداییاش از استقلال بدهد و خود را در تیم جدید ثابت کند.
اما برخلاف آن شروع رویایی و امیدوارکننده، ادامه فصل برای سعید مهری طبق انتظارات پیش نرفت. او در طول فصل و زیر نظر سه سرمربی مختلف – خوان کارلوس گاریدو اسپانیایی، کریم باقری و در نهایت اسماعیل کارتال ترکتبار – هیچگاه نتوانست به یک مهره ثابت و قابل اتکا در ترکیب اصلی پرسپولیس تبدیل شود و عمدتاً به عنوان یک بازیکن ذخیره مورد استفاده قرار گرفت. آمار حضور او در لیگ برتر گویای همین واقعیت است: مهری تنها در ۱۶ بازی به میدان رفت که در ۱۱ مورد آن به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. در ۴ بازی نیز پیش از پایان ۹۰ دقیقه از زمین خارج شد و تنها در یک مسابقه توانست ۹۰ دقیقه کامل در زمین حضور داشته باشد. این آمار برای بازیکنی در پست حساس هافبک میانی و با تجربه مهری، ناامیدکننده به نظر میرسد. تاثیرگذاری او نیز در طول فصل بسیار محدود بود و به جز همان پنالتی سرنوشتساز در دربی رفت، تنها یک پاس گل در بازی مقابل فولاد خوزستان در کارنامه او ثبت شد. این عملکرد، فرسنگها با انتظارات اولیه فاصله داشت و نتوانست کمکی به تقویت خط میانی پرسپولیس، آنطور که تصور میشد، بکند. دلایل این عدم موفقیت میتواند متعدد باشد؛ از فشار بالای بازی در پرسپولیس و لقب "یاغی"، تا ترافیک سنگین در خط هافبک این تیم و عدم تطابق با تفکرات تاکتیکی مربیان مختلف. هرچه که بود، فصل اول حضور یاغی بیحاشیه در پرسپولیس، به فصلی کمفروغ و عمدتاً در سایه نیمکت تبدیل شد.
نظر شما
آخرین اخبار
اخبار پر بازدید