تئوری عجیب چهره نزدیک به جلیلی: "آمریکا باید از تندروهای ایران بترسد!"

نسخه جدید برای دیپلماسی یا «لولو سر خرمن»؟ تحلیل اظهارات جنجالی چهره نزدیک به جلیلی برای ترساندن آمریکا

به گزارش ایونا نیوز، در یکی از جنجالی‌ترین اظهارنظرهای اخیر در حوزه سیاست خارجی، فواد ایزدی، استاد دانشگاه تهران و از چهره‌های نزدیک به جریان فکری سعید جلیلی، با ارائه یک تئوری بحث‌برانگیز، مدعی شد که وجود جریان‌های تندرو در داخل کشور، نه تنها یک تهدید نیست، بلکه یک «فرصت» و ابزار بازدارندگی قدرتمند در برابر آمریکاست.1 او با تأکید بر اینکه «تندروها برای کشور مفید هستند»، عملاً از یک استراتژی رونمایی کرد که بر اساس آن، می‌توان از اقدامات غیرقابل پیش‌بینی این جریان به عنوان یک «لولو سر خرمن» برای ترساندن دشمن و وادار کردن او به انفعال استفاده کرد.2 این دیدگاه که با واکنش‌های بسیاری روبرو شده، این سوال اساسی را مطرح می‌کند که آیا این رویکرد، یک استراتژی هوشمندانه برای دفاع از منافع ملی است یا یک بازی پرخطر که می‌تواند به انزوای بیشتر و حتی درگیری ناخواسته منجر شود؟

تئوری «بازدارندگی از طریق تندروی»: آمریکا باید از چه چیزی بترسد؟

منطق اصلی تحلیل فواد ایزدی بر این پایه استوار است که دشمنی مانند ایالات متحده، در محاسبات خود برای هرگونه اقدام علیه ایران، همواره به دنبال پیش‌بینی واکنش طرف مقابل است. اگر واکنش ایران همواره در چارچوب‌های دیپلماتیک و قابل پیش‌بینی باشد، طرف مقابل می‌تواند با محاسبه هزینه و فایده، دست به اقدام بزند. اما در این میان، وجود یک جریان «سوپرانقلابی» یا تندرو که ممکن است به اقدامات متقابل، نامتقارن و خارج از چارچوب‌های مرسوم دست بزند، یک متغیر غیرقابل محاسبه و ترسناک را به معادله اضافه می‌کند.3 از این منظر، ترس آمریکا نه از دولت رسمی، بلکه از واکنش‌های احتمالی همین جریان‌های تندرو است که می‌تواند به عنوان یک ترمز جدی در برابر هرگونه ماجراجویی عمل کند. در واقع، این تئوری، نسخه‌ای مدرن از «دکترین مرد دیوانه» (Madman Theory) در روابط بین‌الملل است که در آن، یک بازیگر با تظاهر به غیرمنطقی و غیرقابل پیش‌بینی بودن، تلاش می‌کند تا طرف مقابل را از هرگونه اقدامی منصرف سازد.